Resûlullah Efendimiz şiddetli rüzgârlar eserken dizlerinin üzerine oturup “Allahümmec’alhâ rahmeten ve lâ tec’alhâ azâben, Allahümmec’alhâ riyâhan ve lâ tec’alhâ lenâ rîhan” düâsını okurdu. Ya’nî Allahım! Bu rüzgârları hakkımızda rahmet kıl, azâb kılma. Yâ Rabbi bunları bizim için rahmet kıl, azab ve elem kılma demektir.
Bir de: “Allahümme lâ taktülnâ biğadabike ve lâ tehlüknâ biazâbike ve âfina kable zâlike”düâsını okurdu. Burada da Allahım! Bizi gadabınla öldürme, azâbınla helâk etme ve bize âfiyetler ihsân et buyurulmaktadır.
İbni Abbâs buyurdu: Gök gürlerken “Sübhânellezi yüsebbihurra’dü bihamdihî vel melâiketü min hıyfetihî ve hüve alâ külli şey’in kadîr” düâsını okuyan yıldırım düşmesinden korunur.